| |
పినుఁగుఁదనంబు సూపె నన బిమ్మిటి యించుక దేఱి పల్క రా
మునులు నిలింపులున్ భవతమోహరు నయ్యహిరాజతల్పునిన్.
| 8
|
| క. |
నీ వంతర్యామివి యీ, జీవుల కందఱికి నీదు చిత్తంబున ల
క్ష్మీవర తోఁపనియది గల, దా వినవలతేని వినుము తత్క్రమ మెల్లన్.
| 9
|
| చ. |
అనిమొన నీవు నాఁ డటులు హాటకదైత్యుని గీ టణంచి త
త్తనయుని కైనయాపదలతండము నొండును జిక్కనీక పోఁ
జొనిపి కృపాకటాక్షములఁ జూచితి వారజనీచరార్భకున్
వనజదళాక్ష వాఁడె పగవాఁ డగుచు న్మము నేఁచె నీచుఁ డై.
| 10
|
| క. |
ఖలజనబోధంబులు విని, యలుకం బ్రహ్లాదుఁ డిప్పు డమరపథంబున్
బలిమిఁ గొని మమ్ము నిందఱ, నిలయములకుఁ బాపెఁ బాపనిశ్చితుఁ డగుచున్.
| 11
|
| సీ. |
ఇనరశ్ములకు నైన నెడ యించుకయు నీని కాఱడవులలోనఁ దూఱితూఱి
నక్రచక్రోదగ్రవిక్రాంతిఘోరంబు లేఱులఁ జేయీఁత నీఁదియీఁది
పులులు సింగంబు లెల్గులు సహచరులుగాఁ గొండలోయలలోనఁ గుందికుంది
యెట్టిచప్పుడు విన్న నిదె వచ్చె నమరారి పదపదం డని సారెఁ బఱచిపఱచి
కలఁగి తలగంప విరుగడ గాక వలస, చేయుచున్నార మిఁక నేమి చేయఁగలదు
శ్రీవధూనాథ వాని శిక్షించి మమ్ముఁ, గావఁగదవయ్య మా కేడుగడయు నీవ.
| 12
|
| క. |
అని విన్నవించు వేల్పుల, ననుకంపాసంపదభిమతాలోకనఖే
లనలాలనములఁ దాపం, బునకుం బాపుచు మురారి ముదమునఁ బలుకున్.
| 13
|
| చ. |
వెఱవకుఁ డేల యేఁ గలుగ వేదన మీ కసురారులార యే
నెఱుఁగుదు దైత్యనందనునహీనపరాక్రమ మింక వాని నే
నఱగఁగఁ బట్టి మీపదవు లన్నియుఁ గ్రమ్మఱ మీకు నిచ్చెద
న్మఱవుఁడు తొంటిదుఃఖములు [1]మాన్పుదు మానసపీడ లన్నియున్.
| 14
|
| క. |
ఎల్లింటి నేఁటిలోపల, నుల్లంబుల మీకు గలుగునుడు కార్చెద భీ
తిల్లకుఁ డని వేల్పుల శ్రీ, వల్లభుఁ డత్యాదరప్రవర్ధితమతి యై.
| 15
|
| క. |
తగ వీడుకొలుప వారున్, జగదీశ్వరుపలుకులకుఁ బ్రసన్నహృదయులై
మగిడిరి ప్రహ్లాదుని బలు, మగటిమి వారింపఁ దలఁచి మధుమథనుండున్.
| 16
|
నారాయణుఁడు వృద్ధబ్రాహ్మణవేషముఁ దాల్చుట
| సీ. |
తల మోచియున్న దుస్తరజరాభర మనఁ బాకపింగళజటాపటలి బిగియ
నొడలుగూనగుచుండ మెడయు లోనికిఁ బోయి జరఠకచ్ఛపరాజుచాయ దోఁపఁ
|
|
- ↑ మానుడు
