పుట:నారదీయపురాణము (అల్లాడు నృసింహకవి).pdf/694

తే. గీ.⁠

పరమసద్భక్తియే నాకుఁ బ్రాప్య మనఘ! యదియ మరియును మఱియు నాయాత్మయందుఁ బొడమె; నెపుడుఁ జతుర్వర్గమును లఖింపఁ జేయుఁ జిత్రంబు గాదె చర్చించి చూడ.

⁠ 245

వ.⁠

కావున నేఁ బరమభక్తిం గోరుచున్నవాఁడ; భక్తిమంతుండె యధికుండు మహాభయముక్తుం డైనమాత్రంబున నాభక్తి యెంత యాధిక్యంబు! నీయందు హాస్యానాదరమాయలచేతనేని నిలిపినభక్తి నరులకు నింద్ర పదంబు లభింపంజేయు; సాత్వికభక్తి యయ్యెనేని యేమి చెప్ప? భవ త్ప్రేరితభక్తి, భవఘోరాబ్ధిని మునుంగువారికి సుత్తారణరజ్జువు, మాయాతమశ్చన్నబ్రహ్మానందమహానిధి చూడంగోరినవారికి యుష్మద్భక్తియే సిద్ధదీపిక; భవశర్వరియందు జ్ఞానదీపంబు మల్చుకొని నిద్రించువారికి యుష్మద్భక్తియ సూర్యదీప్తి; సకలేష్టంబులకు జన్మ భూమి; యనిష్టంబులకు వహ్నిశిఖ; మోక్షలక్ష్మికిం బ్రియసఖి; నీవు దయ సేయక దుర్లభంబు; నాథ! యుష్మద్భక్తి సాత్త్వికియై స్థిరయై నిల్చుంగాత! నిన్ను నుతింతు, నర్తింతు, హర్షింతు" ననిన భగవం తుండు ప్రియోక్తుల నిట్లనియె.

⁠ 246

సీ.⁠

"ప్రియవత్స! నీకు నభీష్ట మెయ్యది యది                        ప్రాపించు; సుఖమున బ్రతుకు మింక; నంతర్హితుండనై యరిగిన ఖేదంబు                        నొందకు; క్షీరాబ్ధి నున్నయట్లు నీహృదయంబున నిల్తు; లక్ష్మికి నాకు                        భక్తహృదయమె శోభనగృహంబు; వైకుంఠదుగ్ధాబ్ధివాసవర్ణన నిత్య                        శోభయె తెలియ; రక్షోభయములు

⁠

తే. గీ.⁠

తలఁగఁజేయుదు దారుణతనువు గాన మందిరము నిలుపుకొనఁగ మనుజసింహ మూర్తి ననుఁ జూచెదవు; భక్తి మూఁడుదివస ములకు" నని యేఁగె విస్మయమున భజింప.

⁠ 247

క.⁠

అంతట నానందాశ్రుదృ గంతంబులఁ గంపమంది హరిఁ గానక దు శ్చింతం బొరలుచు భేదా నంతరమున ధైర్యలక్ష్మి యందె న్వేగన్.

⁠ 248