అంతేకాదు అస లంతకుపూర్వమే మొత్త మసురులందరికీ విష్ణుసత్వవిజ్ఞానోదయాన్ని కలిగిస్తానని విస్పష్టంగా పేర్కొంటాడు.
| | "అఖిలవేదాంతవేద్య విశ్వాత్మశీల | |
(నార. 415. పు. 94. ప.)
ఈ లక్ష్యసిద్దికై మహావిష్ణువు అనేకానేకావతారాలు ధరించాడు. ధరిస్తాడు కూడా.
నరసింహకవి హిరణ్యకశిపుని శక్తిమత్తత్వాన్నిగురించి అతనిచేతనే చెప్పిస్తూ "గుణాన్వితత్వంబు వలన మానతయు దోషాన్విరత్వంబు వలన నమానతయు నగు; నిశ్చితంబైన మానత లేదు;" (నార. 431. పు. 169. వ.) అని మానతామానతల భిన్నత్వాన్ని ఉగ్గడించినా మానతకు నిశ్చితత్వం లేదు పొమ్మన్నాడు.
ప్రహ్లాదుని జననానంతరం అతడు ఓంకారనాదోచ్చారణ చేస్తూ "సో౽హం" - "హంసః" అన్న శబ్దాలలోని లోచనబంధయోగానికి సంబంధించిన బ్రహ్మను భవానుభూతితోపాటు అమృతసిద్ధిత్వాన్ని సైతం అధ్యాత్మానుభూతిపరంగా నరసింహకవి తేటతెల్లంగా వర్ణించాడు. (నార. 434, 435. పు. 182. వ.)
ప్రహ్లాదుడు తండ్రితో మాట్లాడుతూ మోక్షదాయకమైన దేవవేదకర్మపూర్ణమైన సద్విద్యగురించి చెపుతూ మోక్షభిన్నమైనదంతా కేవల శిల్పంవంటిదంటాడు.
| | "ఏది బంధకంబు గాదిది సత్కర్మ | |
(నార. 437. పు. 195. ప.)
వాస్తవం పరిశీలిస్తే దేవతలకు ప్రతికృతులైన శిల్పాలే అయినా, ఆ మహావిష్ణుమూర్తి శిల్పమే అయినా కారుకులు రూపొందించినవి మాత్రమేకావు. అసలు శిల్పులు రూపొందించినవే అయినాసరే శిల్పాలు శిల్పాలే. విష్ణువు సర్వాంతర్యామి అయినప్పటికీ యెంత ప్రాణప్రతిష్ఠ జరిగిన శిల్పమైనా అసలు విష్ణువుకు దీటురాదు.
