పుట:నారదీయపురాణము (అల్లాడు నృసింహకవి).pdf/695

క.⁠

హరిసంస్పర్శనవీక్షణ పరిపూతశరీరుఁడైన ప్రహ్లాదుఁ గరాం తరములఁ జూడగ వచ్చిన కరణి దివాకరుఁ డుదయనగంబున నిల్చెన్.

⁠ 249

క.⁠

గిరి నుదయించిన యంతనె హరియించె దిశాతమంబు లర్కుఁడు సర్వే శ్వరభక్తిచేత నుత్కట దురితములు జగంబులోనఁ దొలగించుగతిన్.

⁠ 250

క.⁠

తరణిఘటజన్ముఁడును దు స్తరతిమిరాంబోధి గ్రోలఁ దత్తత్సుజనాం తరతీర్థనిర్మలత్వము స్ఫురితం బయ్యెం దిగంతము లహో! యనఁగన్.

⁠ 251

ఆ.⁠

సారసాప్తుఁ జూచి చక్రవాక ఖగంబు హర్ష మందె; నాపరాత్ముఁ గాంచి యోగివరుఁడు మోద మందినకైవడి నంతరంగమునఁ బ్రియంబుఁ దోఁప.

⁠ 252

ఆ.⁠

అర్కుఁ డాజలాశయంబులఁ బ్రతిబింబ మంది పెక్కుమూర్తు లయ్యె; క్షేత్ర ములన నార్ద్రశీలములునుగా మెఱయ స ద్గుణత వహించి తనరునట్లు.

⁠ 253

క.⁠

నలినములు సజ్జనులవలె జలజాప్తపరేశమూర్తి సంపద వెలసెన్ కలఁగె న్నీలాబ్జంబులు జలజాక్షుని కథలఁ దామసజనంబువలెన్.

⁠ 254

వ.⁠

అంతఁ బ్రతిబుద్ధజనస్వనంబు చెవులు సోఁకిన మేల్కని నిజపురంబు నకుం జని హరిస్మృతిబలంబున నన్నిదిక్కులు హరిగానే వితర్కిం చుచు, నడుగడుగునఁ దొట్రుపడుచు, హర్షింపుచు నగ్రంబున హరి నీక్షించిన యట్లు జయజయస్వనంబులు పలుకుచు, హరిఁ జూడక యార్తి నొందుచుఁ జరించె; సోత్కంఠుండై నాటనుండి శ్రీశహృతాంత

⁠