ద్వి తీ యా శ్వా స ము
49
క. విరహభరంబున నెరియుచుఁ
బరవశమునఁ జిక్కి పువ్వుపానుపుమీదన్
బొరలెడుసుగుణావతి న
మ్మరుఁడు విశేషముగఁ గలసె మక్కువమీఱన్.124
ఉ. కాలములున్ బ్రమాణముల కందువులున్ దగ జాతివశ్యముల్,
మేలిమిచూపులు జతురపేశల బాహ్యరతిప్రసంగముల్,
చాలనెఱింగి కూడుసరసంబులసేఁతల నీడుజోడులై
వ్రాలి తనూతనప్రకటబంధవిశేషము లెల్లఁ జూపుచున్.125
చ. కలికితనంబు లుల్లసితకాంక్షలు నిండి తొలంగు టొక్కబా
గులతమకంబు లింపొదవఁ గూరిమి చాలఁగ బుట్టఁ జేసి నే
ర్పులకడలేనికూటముల పొందగు మాటల బుజ్జగింపుచున్
గలసి పెనంగి రొక్కటను గాంతుడు కాంత యనేకభంగులన్.126
చ. వెస గళనాదమున్ మెఱసి వేడుక గాఢములై చెలంగఁగా
పొసఁగినహృద్యవాద్యములపోల్కి నితంబభరంబునందు వె
క్కసముగఁగింకిణుల్ మెఱయఁగాంతునియూరుతదగ్రవేదికన్.
బసదళుకొత్త భావనవపాత్రగ నాడె విచిత్రలీలలన్. 127
గీ. సరసగతులను మోహంబు పెరుగురతుల
తత్తరింతల నెడ లేనితమకములను
బగలు రేయును దెలియ నేర్పఱుపరాక
మరునిసేఁతల నితరంబు మఱచె రతుల.128
క. నానావిధముల మోహము
నానాఁటికిఁ బొదలఁ బొదల నవరసగతుల
