పుట:దశకుమారచరిత్రము.pdf/96

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది

చతుర్థాశ్వాసము

89

     క్షాటన మొనర్తు నని య
     చ్చోట విడిసియున్న వీడుఁ జూపుటయు వడిన్.6
వ. ఈలాటపతినామం బెయ్యది యతం డిందు వచ్చుటకుం
     గారణం బేమి యని యడిగిన నతం డి ట్లనియె నితండు
     మత్తకాళాభిధానుండు నిషధవిభుండైన వీరకేతుకూఁతురు
     వామనయను కామినీరత్నంబురూపాతిశయంబు విని తనకు
     నమ్ముద్దియ నడుగం దగువారలం బుత్తెంచి కోర్కి సఫలంబు
     గామికిఁ గోపించి.7
క. పై నెత్తి వచ్చి విడిసిన
     నానరపతి యెదురుగా భయంబునఁ దనయం
     గానిక యిచ్చిన లాట
     క్ష్మానాథుఁడు ప్రమదభరితమానసుఁ డయ్యున్.8
ఆ. మరల విడిసె నచట మసలినవాఁ డయ్య
     రణ్యతలమునందు రమణితోడ
     వేఁటలాడుటకును; విపినభూభాగసం
     చరణరతులు గారె ధరణిపతులు.8
వ. సబహుమానంబుగా నతనిఁ గన్యారక్షణంబునందు నియమిం
     చి వేర విడియించినం జతురంగబలసమేతుం డై యతండును
     దనచిత్రానువర్తనంబులఁ బ్రవరిల్లుచునుండు మానధనుం
     డైన యామానపాలుండు నిజమానవాధీశ్వరు నభిమాన
     ధనంబులు గోలుపోకకు మనంబున ఖేదంబంది యంతర్భేధం
     బులు వెదకుచు నుండు ననుమాటయుం దదీయజనంబుల
     వలన విని యుండుదు నని చెప్పి మఱియు నాత్మీయదురవ
     స్థాసూచకంబులగు వాక్యంబుల సంభాషణంబు సేసిన.10