పుట:దశకుమారచరిత్రము.pdf/53

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది

46

దశకుమారచరిత్రము

ఆ. కామపాలుఁ డేమి కారణమున యక్షి
     పొందు గాంచెనొక్కొ పుత్రు మనల
     జేర్పఁ దనవిభుండు చెప్పుట యాకాశ
     వాణిపలుకు నిక్కువంబు సేసె.103
క. అనుచు సుపుత్రుని బిలువం
     బనిచి మహీవిభుఁడు వదనపద్మ మలర నీ
     యనుజన్ముని తనయుడు వీఁ
     డనినన్ విని యాత్మవిస్మయం బడరంగన్.104
వ. సుమిత్రుండును నిది మేలువివరం బని యడిగిన వసుమతీ
     దేవివలనఁ దారావళిపలుకులు విని యనుజుం డనపాయుం
     డై యునికికిఁ దత్ప్రాప్తికి మనంబున నుబ్బుచు.105
క. జనపాలుఁ డర్థపాలుం
     డను నామము పెట్టి తగ సమర్పింపఁగఁ దాఁ
     గొనిపోయె ననుజుతనుజుం
     గనుఁగవ నానందబాష్పకణములు దొరుఁగన్.106
వ. మఱునాఁడు వామదేవశిష్యుండు కీర్తిదేవుం డను నొక్క
     విప్రుఁ డొక్కపాపనిఁ దెచ్చి చూపి భూపతి కిచ్చి యిట్ల
     నియె నేను దీర్థయాత్రఁ బోయి కావేరీతీరంబున నిక్కుమా
     రుని ముందటం బెట్టుకొని యొక్కవృద్ధాంగన యేడ్చు
     చున్నం గని నీ వెవ్వతె నిబ్బాలుఁడు నీ కేమగు నేల
     యేడ్చె దనిన నదియును.107
ఆ. రోదనంబు దక్కి యాదరవృత్తిఁ గం
     దోయి కరయుగమునఁ దుడిచి నన్నుఁ