పుట:దశకుమారచరిత్రము.pdf/50

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది

ద్వితీయాశ్వాసము

43

     మామ కెఱిఁగించి కౌతుకోన్మాదుఁ డగుచుఁ
     గోమలియుఁ దానుఁ గల మెక్కి కుసుమపురికి.88
శా. రారా నబ్ధిఁ గలంబు డిందుటయు గర్భశ్రీవిలాసంబునన్
     గారామైన సుపుత్ర నెత్తికొని దుఃఖం బందుచుం జేరితిన్
     దీరం బే నొకపట్టెతెప్ప గొని యీదృగ్వేదనం జెంతకున్
     వేరం బెత్తిన ధాత చెయ్ది యుడుపన్ వె జ్జెవ్వఁ డూహింపఁగన్.89
క. చెలులును రత్నోద్భవుఁడును
     జలనిధిలోఁ బడిరొ బ్రతికి చనిరో యెఱుగన్
     బొలఁతి సుపుత్రయు నిడుమకుఁ
     గొలువుగ నట్టడవిలోనఁ గొడుకుం గాంచెన్.90
వ. కని యొకపొదరింటిలోనఁ బ్రసూతివేదనార్త యై యున్న
     నాతిం జూచి విజనంబగు విపినమధ్యంబున నిలుచుట యను
     చితం బని జనపదంబున కరుగు తెరువు పరికింప నిట యరుగు
     దేరం దలంచి యబ్బాలకుని బరవసయైన తల్లికడ నునిచి
     వచ్చుట కర్జంబుగామి నెత్తికొనివచ్చితి.91
సీ. అని తనవృత్తాంత మది చెప్పుచున్నచో
                    వచ్చె నయ్యెడ కొక్కవనగజంబు
     తద్వన్యగజము రౌద్రన్ఫూర్తిఁ గనుఁగొని
                    భీతాత్మ యై తనచేతిబిడ్డఁ
     బడవైచి యాయవ్వ కడువేగమునఁ బాఱె
                    నేనును నొకపొదరిల్లు చొచ్చి
     యొదిగి యద్దెసం జూచుచున్నంత బాలకుఁ
                    బల్లవకబలంబు పట్టుకొనిన