పుట:దశకుమారచరిత్రము.pdf/329

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది

322

దశకుమారచరిత్రము

     తుర్యము సమయాలంబిత
     ధైర్యంబును నితని కి ట్లుదాత్తం బగునే!40
క. అని విశ్రుతుపౌరుషముం
     గొనియాడి ప్రమోదమారఁ గూరిన హృదయం
     బునఁ దెలివొందిన యానన
     మును నై యందఱముఖాబ్జములు గనుఁగొనియెన్.41
తే. అపుడు కామపాలుండు ప్రహారవర్మ
     యును విదగ్ధవాక్యంబుల మనుజవిభుని
     బుద్ధిపౌరుషవాక్యసమృద్ధు లర్ధి
     గీర్తనము చేసి చెలుల నగ్గించి రంత.42
వ. సింహవర్ము నమాత్యుండు చనుదెంచి వినయంబునం బ్రణ
     మిల్లి జలకంబు పెట్టియున్నది వేంచేయుం డని దేవరవర
     వుడు విన్నవించి పుత్తెంచె ననవుడుఁ గామపాలప్రహార
     వర్ములనుం గుమారసమూహంబునుం దత్తదనుచరులం
     దోడ్కొని చని తానును వారలు నిజోచితస్థానకృతమజ్జ
     నానంతరంబ చంపేశ్వరభక్తిపూర్వకక్రియమాణప్రియ
     సరసాహారంబులు పంక్తి నుపయోగించి యధిపతి యతనిచేత
     నర్చితుం డై సుఖసత్కథలం బ్రొద్దుపుచ్చి మఱునాఁడు
     శుభముహూర్తంబున జనకుం డిచ్చిన యంబాలిక నపహార
     వర్మకు విభవం బెసఁగ వివాహంబు చేసి.43
క. చంపాధీశ్వరు రాజ్య మ
     కంపస్థితిఁ బొందునట్లుగాఁ గొని సంర
     క్షింపంగలవాఁ డని తగఁ
     బంపి యతని యౌవరాజ్యపట్టము గట్టెన్.44