పుట:దశకుమారచరిత్రము.pdf/322

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది

ద్వాదశాశ్వాసము

315

వ. అనిన విని వాఁడు మొగంబున నాస దోఁప ని ట్లనియెఁ
     బాటలీపుత్రనగరంబున వణిజుండైన వైశ్రవణు దుహిత
     నాగరదత్తకుం గౌసలేశ్వరుం డగు కుసుమధన్వునకు జని
     యించినయదియ తజ్జనని యనవుడు నేనును.7
క. ప్రీతి విని వీనితల్లికి
     మాతండ్రికి నొక్కరుండ మాతామహుఁ డం
     చాతతహర్షంబున నృప
     సూతిం గనుఁగొనుచు వృద్ధుఁ జూచితి నెమ్మిన్.8
వ. చూచిన నతండును సందేహంబుతోడ నభినందించి భవత్పితృ
     నామంబునుం ద్వదీయాభిధానంబును నెఱింగింపవే యని
     యడిగిన నే నతనియంతర్గతం బెఱింగి.9
సీ. అనఘ! వైశ్రవణుని యగ్రనందనుఁడైన
                    వసుదత్తు సుతులలో వర్యుఁ డనఁగ
     సడిసన్న సంశ్రుతుం డడిగెదవేని నా
                    యభిధాన మని సందియంబు వాయఁ
     జెప్పిన మోదంబు చిప్పిలి నిండి మో
                    మున విరివిరియంగ మోడ్పుఁగేలు
     తోడ నీమఱఁదికి నేడుగడయు నీవ
                    చేకోలు గలిగి రక్షింపు మింక
తే. ననుడుఁ బగ దీర్చి నిలిపెద నధిపతనయు
     నెల్లభంగుల నని యూఱడిల్లఁ బలుకు
     చున్నయెడ రెండుమృగముల నొక్కవేఁట
     కాఁడు వెనుకొని వచ్చుట గని గడంగి.10