పుట:దశకుమారచరిత్రము.pdf/321

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది

ద్వాదశాశ్వాసము


     శ్రీ విస్తారారాధిత
     దేవద్విజలోక! విమలధీసుశ్లోకా!
     భూవినుతపాత్రవిద్యా
     ద్రావణదేవేశ! తిక్కదండాధీశా!I
వ. మహాపురుషా! పరమకారుణ్యంబ కారణంబుగా నుత్సవం
     బైన పాత్రభావంబున.2
ఆ. ప్రాణదాన మిచ్చి రక్షించినాఁడ వి
     ట్లగుటఁ జేసి నిన్ను నడుగవలయు
     బాలు నెచట నెట్లు బ్రతికించి యిమ్మెయి
     నిస్తరించువాఁడ నీతి చెపుమ!3
క. అనుసమయంబున బాలుం
     గనుఁగొన నామానసంబు గాఢస్నేహం
     బునఁ బొందుటయును దీనికి
     బని యేమని యరయఁ గోరుభావముతోడన్.4
వ. ఏ నావృద్ధుతో ని ట్లంటి.5
ఉత్సాహ. తల్లివారిఁ జెప్పు మితని తల్లి నింక వింటి నీ
     వెల్ల నెఱిఁగి యున్నవాఁడ విక్కుమారుమీఁద నా
     యుల్లమునకు నరులు మిగిలి యున్న యది నిరూపణం
     దెల్లమైన బాంధవంబుతీపు గలుగ నోపునే.6