312
దశకుమారచరిత్రము
కమ్మహా దేవి తనయుని నప్పగించి
యి ట్లనియెను భయం బెడ్డ నెసక మెసఁగ.136
వ. వీని నెక్కడికేనియుం గొనిపోయి భిక్షుకాదులవలన వార్త
పుత్తెంచి నాళీజంఘుఁ డిట్లు సేయునే యని పొగడించుకొ
నుము వీడు ప్రాణంబులతోడ నునికియ నాకు నెల్లసంపద
లనవుడు వాడును సత్వరుం డై.137
ఉ. ఆనృపసూనునిం గొని భయంబున రే గడు దవ్వు పోయి య
చ్చో నొకయాలమంద గని చొచ్చి తనంతరవర్తి గోపికా
నూనకృపాతిరేకవిహితోపకృతిం దగ దప్పి దీర్చి యెం
దేనియుఁ బోవ వచ్చి ధరణీశ్వరు బంటులు గాంతురన్ వగన్.138
ఆ. అలికి దినమునందు నిలుచుట కొల్లక
బాలుఁ దడివి యచటు వాసి వింధ్య
విపినభూమి నడచి వేసవి గావున
డప్పి నొక్కనూయి డాయ నరిగె.139
క. అని చెప్పంగనె నానృప
తనయునిఁ దెచ్చిన యతం డతం డని చిత్తం
బున నెఱిఁగియు వినియెదఁ గా
కని యెఱుఁగనియట్ల యుండ నతఁ డి ట్లనియెన్.140
క. ఏ నాళీజంఘుండను
భూనాథకుమారుఁ డితఁడు పోయెద మిట యెం
దేనియు నల్లల్లన య
మ్మానపపతియాజ్ఞ గడవ మనుజోత్తంసా!141
