ఏకాదశాశ్వాసము
305
గావించుకొని యనూనము
దావహభోగములు సలుపు మవనీనాథా!102
వ. అనిన విని వనితాజనంబు లెల్ల నివి యిట్టివియ యని మోదం
బు చేసి అనంతవర్మయు నలరిన మొగంబుతోడ నద్దురాలా
పంబులు పరమహితంబులుగాఁ గైకొని రాజనీతిశాస్త్రా
భ్యాసంబులకుం దదనుచారనియతాచారంబులకును విము
ఖుం డై యాధూర్తునిమ(ది ననుసరించి) వర్తిల్లుచుండు.103
చ. అరయఁగ రాజ్యవర్తన మహర్నిశమున్ విషయోపభోగత
త్పరమతి యై వినీతిఁ బరిపాలన సేయఁడు మంత్రి దీనికిం
బురపురఁ బొక్కి చెప్పుతగుబుద్ధులఁ బిమ్మట గేలిసేసి యా
వెరవిఁడి మన్మనోగతికి వీఁడు వినం డని [1]యాడు నేర్పునన్.104
ఆ. అతఁడు నతనియింగితాకారచేష్టల
నతివిరక్తుఁ డగుట యాత్మ నెఱిఁగి
మాటఁ బడఁగవలదు మౌనవ్రతంబున
నునికి దక్క నీతి యొండు లేదు.105
క. దీన నొకకీడు దోఁచిన
నైనను మన ముడిగి మన్మతానుసరణముం
బూనెడునంతకుఁ జెప్పఁగ
నే నోపం దొలఁగవలయు నెల్లవిధములన్.106
వ. అట్లుగాక స్నేహపారవశ్యంబున నతనికి మాఱుపలుకు
చుండితి నేని భంగంబు వచ్చు నితండును సన్మార్గంబున నడ
చినవాఁడునుం గాఁ డని చేయునది లేక యూరకుండె నన్నర
పతియును స్వైరబహుళనిరతుం డైనట్టి సమయంబున సమీ
- ↑ యుండు