288
దశకుమారచరిత్రము
క. పనుపుము పనిచినపని గ్ర
క్కునఁ జేసెద ననిన నేను గోమలి మగుడం
గొనిచని యెప్పటిచోటన
యునుపుము నా కిదియ వేడ్కయుం గార్యంబున్.13
చ. అనవుడు రాజపుత్రి గళితాశ్రుల వక్త్రము దోఁగ సంభ్రమం
బునఁ బ్రణమిల్లి యి ట్లనియెఁ బొచ్చెము లేని దయాగుణంబునన్
నను ననలంబులోనికి జనం జోరకుండంగఁ గాచి యిప్పు డే
మని మదనానలంబునకు నాహుతి చేసెదు జీవితేశ్వరా!14
ఆ. ఏడుగడయు నీన యెచటికి నరిగిన
నీకు నేను దోడినీడఁ బోలి
తగిలి వచ్చుదాన దయతోడ ననుఁగొని
పొమ్ము పోకచూడఁ బోలదేని.15
క. చెలులుం బరిచారికలుం
గలరు తలంపులకుఁ దగిన కార్యము లెల్లం
దలకొని చేయఁగ నీ వి
మ్ముల మద్గృహమునకు రమ్ము మోదం బెసఁగన్.16
మ. అని నెయ్యం బొడఁగూడఁ బల్కుటయు రాగావేశ మేపార న
వ్వనితారత్నము చూచుచున్నఁ గని భావజ్ఞాని యై కింకరుం
డనుమానింపక రండు లెం డనుచు బాహాశక్తి శోభిల్లఁగా
వినువీథిం గొనిపోయె మమ్ము హృదయావిర్భూతహర్షంబుతోన్.17
క. ఆకింకరునకుఁ బూజ ల
నేకవిధంబుల నొనర్చి యీమే లెంతే