270
దశకుమారచరిత్రము
క. కులమును బుట్టును బేరును
వెలయఁగఁ దద్బాంధవులకు వేడుక పుట్టం
దెలిపె జగ మెల్ల మెచ్చఁగ
బలువిధముల ధనము లిచ్చి పరిణయ మయ్యెన్.107
క. గోమిని యనఁ బరఁగిన యా
భామిని నిల్లాలిఁ జేసి పై నొక యాలిం
గామించి వేఱు కొనియెన్
గోమిని యనుసతిగుణంబుకొలఁది యెఱుంగన్.108
వ. ఇట్లు పరిణయం బై యున్న నగ్గోమినియును.109
చ. సవతికి భర్తకుం బ్రియము సల్పుచు వారికి నెయ్యులైనబాం
ధవులకు భక్తి సేసె గృహధర్మము దప్పక నీచవృత్తులం
దవులక యీలువుం బెనుపుఁ దాలిమియున్ జను లెల్ల నెల్లచో
వివిధవిధంబులం బొగడ విశ్రుతి కెక్క సతీచయంబులోన్.110
ఉ. ఇమ్మెయి నేమిటం గొఱఁత యించుక లేక చరించు చున్కికిన్
సమ్మద మంది నాదు గృహసంపద పొంపిరివోవనీక ము
ఖ్యముగ నిర్వహింపు మని యైహికభూరిసుఖంబు గొల్లలుం
గొమ్ములు వోవఁగాఁ బనిచె గోమిని శక్తికుమారుఁ డర్థితోన్.111
వ. అది కారణంబుగాఁ బురుషునకుఁ బ్రియంబును హితంబును
దారగుణంబునం బుట్టు నని మఱియు ని ట్లంటి.112
క. వెలయఁగ సౌరాష్ట్రంబున
వలభీనగరంబునందు వైశ్యుఁడు గృహగు
