266
దశకుమారచరిత్రము
త్తరయత్ననిహతబహుమృగ
సరసాహారములఁ దృప్తి సలుపుచు నుండెన్.87
మత్తకోకిల. ఇవ్విధంబున ధన్యకాఖ్యుఁ డనేకభంగులఁ బ్రోవగాఁ
గ్రొవ్వి ధూమిని మొండితోఁ (దనకోర్కి తెల్పుడు) సేయఁగా
నవ్వలించినఁ జూచి వాఁడును నంతరంగములోపలన్
నవ్వి లజ్జయుఁ గోపము గగనంబు ముట్టఁగ ని ట్లనున్.88
ఉ. తల్లివి నీవు ధన్యకుఁడు తండ్రి యసంశయ మింతవట్టు నీ
యుల్లమునం దెఱింగియును నొప్పనిపల్కులు పల్కెదింక నీ
తల్లితనంబు చాలు నుచితం బని పల్కిన నెట్లు తల్లియుం
గిల్లియు నెట్టి పాపమును గీపము నీపతి కేను జెప్పెదన్.89
మ. అని పంగించిన వాని నప్పటికి నిష్టాలాపముల్ పల్కి నే
ర్పునఁ (గోపం) బ(డఁగించి జంతు)పిశితంబున్ నన్యపుష్పంబులున్
దనప్రాణేశుఁడు దెచ్చి యిచ్చి యుదకోద్ధారం బొనర్పంగ గ్ర
క్కున నూతం బడఁద్రోచె [1]భామని గడుంగ్రూరాత్మ యై యాతనిన్.90
వ. త్రోచి మగుడం జనుదెంచి వికలాంగుం డగుటం జేసి యగ
తికుండైన యతని యెత్తికొని యుజ్జయినీపురంబున కరిగి
నామగం డని పాతివ్రత్యపాటవంబున నవంతీశ్వరు మోస
పుచ్చి యానృపతిచేతం బూజిత యై గృహిణీధర్మభావం
బునం బ్రవర్తించి యేకాంతంబున నొక్కొక్కమాటు వాని
నొడంబడఁ బలుకుచున్నంత నక్కడ జలపానలాలసపథిక
జనోద్ధరితుం డయి ధన్యకుండు దైవయోగంబున (నయ్యు
- ↑ ధూమిని
