పుట:దశకుమారచరిత్రము.pdf/228

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది

అష్టమాశ్వాసము

221

క. ఆకాంతిమతికిఁ బతి యై
     యేకాంతమ దుర్వినీతి నీసుతుఁ గని తా
     నాకామపాలుఁ డిప్పుడు
     నేకవ్యథఁ బొంది పోయె నెయ్యెడ కేనిన్.36
చ. ఆన విని నాకు నీవలన నాదట పుట్టిన నిన్నుఁ బొందఁగా
     ననుమతి చేసి నన్నుఁ దగ నంచుట కుత్తుఁడుదాన కాన నా
     తని కిలఁ జాఁగి యొక్క విశితంబుగ నానతి యిమ్ము దేవ! యి
     త్తనయుఁ గన్నతండ్రి నుచితమ్ముగ నెమ్మెయి నేను జేరుదున్.37
చ. అనిన ధనేశ్వరుండు కమలానన! నీదుకుమారు రాజవా
     హనసఖుఁ జేయువాడఁ జతురంతమహీతల మేల నున్నవాఁ
     డని యెడఁ బల్కి నవ్వి ప్రియు నర్థిమెయిం గను మన్న నిందు నీ
     యునికి యెఱింగి యేనుఁ దనయుం గొనిపోయి మనోముదంబునన్.38
తే. రాజహంసుని దేవి యంభోజనేత్ర
     యైన వసుమతికడ నిడి యట్లు గాంచి
     యిట్లు వచ్చితి నింక నా కేడుగడయు
     నీవె చేకొని రక్షింపు జీవితేశ!39
వ. అనిన నేనునుం బూర్వజన్మశ్రవణసంస్కారజనితాను
     రాగుండ నై తారావళి నయ్యవసరంబున కనురూపంబులైన
     యాలాపంబులం గలపికొని తత్ప్రభావదర్శితరమ్యహర్మ్యం
     బున మానవలోకదుర్లభంబులగు భోగంబు లనుభవించి
     నిశాసమయం బగుటయు మెత్తన నమ్మత్తకాశినితో
     ని ట్లంటి.40