అష్టమాశ్వాసము
శ్రీవాణీ భూషాద్విత
యావేష్టితమూర్తి! లసితహరపదపద్మై
కావాసచిత్తమధుకర!
దేవేంద్రసమానవిభవ! తిక్కనమంత్రీ!1
ఉ. భూపలలామ! నిన్ వెదకి భూవలయంబునఁ బ్రోళు లెల్ల నా
యోపినభంగిఁ జూచి సతతోత్సవలీలల నుల్లసిల్లు కా
శీపురి కేఁగి యందు సురసిద్ధమునీశ్వరపూజ్యుఁడైన గౌ
రీపతికిం బ్రదక్షిణము ద్రిమ్మరుచో గుడియుత్తరంబునన్.2
క. మనమునఁ గదిరిన వగ మో
మునఁ దెల్లము గాఁగ బొమలు ముడుచుచుఁ గడకం
దనఖడ్గముదెస కోపం
బునఁ జూచుచునున్న యొక్కపురుషుం గంటిన్.3
మ. కని డాయం జని వానిచిత్త మరయంగాఁ [1]జూచి యిట్లంటి సం
జనితాంతర్గతఖేద మాస్యమున విస్పష్టంబు గా సాహసం
బునకుం బూనెడు కారణం బెఱిఁగినం బోలించి నానేర్చురూ
పున సాహాయ్యము సేయువాఁడఁ జెపుమా పూర్వాపరం బంతయున్.4
క. అని ప్రియమున నల్లన ప
ల్కిన నతఁ డి ట్లనియె నొక్కగృహపతిసుతుఁడన్
- ↑ బూని
