సప్తమాశ్వాసము
209
ఉ. ఆనినదంబుసన్నకుఁ బ్రియంబున వేగమె యేఁగు దెంచి య
చ్చో నను గాంచి నిల్వఁబడి స్రుక్కి వినిశ్చలలీనబుద్ధి యై
యాననమండలంబున భయంబును వెక్కసపాటుఁ దోఁప న
మ్మానవనాథుఁ డున్న ననుమానము వాపఁ దలంచి పల్కితిన్.141
క. ఈసురుచిరరూపముఁ గొని
నాసవతులఁ గలయ నని యనలసన్నిధి నీ
చేసిన శపథముఁ గని తుదిఁ
జేసెద నీ కే సురూపసిద్ధి ముదమునన్.142
క. అనవుడుఁ దనహృదయములో
ననుమానము దక్కి వికసితాననుఁ డై య
య్యనలము సాక్షిగ శపథం
బొనరింపఁగ వికటవర్ముఁ డుద్యోగించెన్.143
ఉ. ఏనును నిట్టు లంటి మనుజేశ్వర! సత్యము లేల దేవకాం
తానివహంబు నిన్ను నుచితస్థితిఁ బొందిన నేరఁ గానీ యీ
మానవభామ లెల్ల నవమానము నా కొనరింప నేర్తు రి
స్సీ నగుఁబాటుగాదె యిటు సేఁత సతీసమయంబె యిమ్మెయిన్.144
వ. కావున శపథంబు సేఁత చాలు నని మఱియు ని ట్లంటి.145
క. నీవు నమాత్యులు గూఢతఁ
గావింవం దలఁచియున్న కార్యము లెఱుఁగం
గా వేగ చెప్పు మిప్పుడె
నీవికటా కార మడఁగు నే ర్పేర్పడఁగన్.146
క. అనవుడు నతఁ డి ట్లనియెను
ఖననుం డను సెట్టి చేఁ దగ నమూల్యం బై
