సప్తమాశ్వాసము
197
క. పులకలు వొడమఁగఁ బ్రమదా
శ్రులు గ్రమ్మఁగ హర్షరసము రూపైనగతిం
బొలఁతి నను దిగిచి తనకౌఁ
గిలిపొందునఁ జేర్చెఁ గడు బిగియ నింపాఱన్.78
వ. ఇట్లు గాఢాలింగనంబు సేసి నా మొగంబు గనుఁగొనుచు
ని ట్లనియె.79
చ. లఘు వని నన్ను నీమదిఁ దలంచితివేని తలంపు వానికై
యఘముల కోర్తు నీనిలుపు నాసపడన్ విను మిట్టివాఁడు దై
వఘటన నాకుఁ జొప్పడియె వంశము వృత్తము నింక నొల్లఁ బ్రే
మ ఘనమనోరమైకరసమగ్నతఁ బొందితి నేమి సేయుదున్.80
తే. అనినఁ దగు లూనుటకు సంశయంబు లేమి
యుల్లమునఁ దెల్లమిగఁ గని యూఱడిల్లి
వెండియును నిశ్చయము సేయ వేఁడి యుచిత
వచనమున నిట్టు లంటి నవ్వనితతోడ.81
ఉ. నీ నెన రిట్టిచంద మని నిక్కముగాఁ గొని నిన్ను నమ్మితిన్
మానిని! యింక నొండు వెడమాటలు దక్కు కుమారుశక్తివి
జ్ఞానపరాక్రమంబుల కసాధ్యము లెవ్వియు లేవు కావునన్
వానికి నీకుఁ బొం దగు నవశ్యము నూఱడు మెల్లభంగులన్.82
వ. అనిన నత్తెఱవ మఱియు ని ట్లనియె.83
క. నీవు గల ఫలము నా కా
భూవరనందనునితోడఁ బొం దొనరింపం
