పుట:దశకుమారచరిత్రము.pdf/200

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది

సప్తమాశ్వాసము

193

వ. వచ్చి యి ట్లనియె.58
క. ఆకాంతారత్నమునకు
     నేకతమున [1]నీదు పలక యిచ్చితిఁ దచ్చి
     త్రాకారం బుజ్జ్వలరే
     ఖాకీలితదృష్టిచిత్త యై యుత్సుకతన్.59
సీ. కనురెప్ప వెట్టక కనుఁగొని విస్మయం
                    బనురాగమును మదిఁ బెనగొనంగఁ
     దల యూఁచి యిట్టుచిత్రపురూపు నేఁ జూచి
                    యెఱుఁగ నింతకుమును పెన్నఁడైన
     నీయొప్పు గలనరుం డెందునుం గలుగంగ
                    నేర్చునె కలిగిన నెలఁతపిండు
     చూడ్కులు మనములుఁ జూఱఁగోలుగఁ గొని
                    కామున కతఁ డోరగట్టు గాఁడె
తే. యనుచుఁ బెక్కువిధంబుల వినుతి నేసి
     తగుల మేర్పడఁ బలికె నమ్మగువకొలఁది
     గాంచి పుయిలోట సెడి తమకంబు వెనుప
     నిదియ తఱి యని తలఁచి యే నిట్టు లంటి.60
మ. అవనీచక్రము పెద్దయున్ విపుల మందాశ్చర్యము ల్పెక్కు లి
     క్కువ మై యిట్టివిధంబు రూపములు గల్గుం గల్గినన్ మేదినీ
     ధవు నంతఃపురకాంత లైన నినుఁ జెంతం జేరఁగా వచ్చునే
     తవులం దీరునె నీకుఁ బిమ్మట మనస్తాపంబ శేషింపదే.61
వ. అనిన విని యవ్వనిత సకౌతుకంబుగా నన్ను గౌఁగిలించు
     కొని యి ట్లనియె.62

  1. నేను