176
దశకుమారచరిత్రము
వ. అనవుడు వార లి ట్లనిరి.160
క. చెఱ నున్నమరులుఁగొడుకుం
దెఱఁ గెఱుఁగక విడిచి వెనుకఁ దిరిగెద వింకన్
బఱచునెడ బట్టఁ జని యే
మఱిముఱిఁ [1]బోటాటు పడమె యాతనిచేతన్.161
వ. అనిన విని నే నయ్యారెకులదిక్కు మరలి.162
తే. నేలఁ జేతులు సమరి మై నిక్క మెల్ల
నలచి యుంకంచి యవుడులు గఱచుటయును
వార లద్దిరా! యని విచ్చి వలియ బాఱఁ
దోలికోని వారి నిలిపితి నూల వొడిచి.163
వ. దానికి వార లందఱుం బెలుచ నవ్వుచు నరిగిన.164
క. మరులుఁదన మచ్చుపడ ని
ప్పరుసునఁ దలవరుల మొఱఁగి పాఱితి నిద్రా
పరవశజనమగు హృదయే
శ్వరిసదనంబునకు మిగుల సంభ్రమలీలన్.165
వ. చని సృగాలికయుం దోన చనం బ్రవేశించి యమ్మెలంతుక
నిద్ర దెలిపి సంభ్రమంబునం జేర విరహవివర్ధితరాగమనో
హరంబును నాపదుద్ధరణహర్షిత్కర్షంబును నైన తదీయ
సమాగమం బనుభవించి మఱునాఁ డస్మదీయనివాసంబున
కరిగి సఖుం గలసి నిగూఢంబుగాఁ జరింపుచు రాగమంజరి
వలని మచ్చికయును రాజనందనదెస తగులంబును నుల్లం
బున నాటువడం జిక్కువడియు నత్తెఱం గెఱుకపడకయుండ
మదనకళాచాతుర్యధుర్యుండ నై వర్తించుచుండితి నక్కడఁ
- ↑ చాకొట్లు
