152
దశకుమారచరిత్రము
యని పుచ్చికొన నియ్యకొలిపి మేము నిద్దఱముం గార్యా
లోచనంబు సేసి యర్థపతికి నపాయంబగునట్టి యుపాయం
బుం గని దనమిత్రునకుం గుబేరదత్తతనయం జేర్చికొనుట
ప్రకాశంబుగా నడపువార మై తదనురూపంబు లైన కరణీ
యంబులు నడపం బ్రవరిల్లుచుం దొల్లి మాపంపున నర్థపతిం
గొల్చి యలవడ మెలంగి యాప్తుండపోలె నున్న విమర్ద
కుం బిలిచి కఱపి నియోగించిన వాఁడును బలువురుఁ గూడి
యున్నయెడ నుదారకుం జేరి యి ట్లనియె.50
క. తివిరి యొకరుండు ము న్నుం
కువ వెట్టినదాని నడుగఁ గూడునె కలవా
రవుదురు గా కవ్విధమున
నవియంగాఁ బడుట కర్జ మగునే మీకున్.51
వ. న న్నేలినవానిం జీరికింగొనక కులపాలిక కట్టడతలఁపు వినుము.52
తే. అర్థపతి (నాబహిః)ప్రాణ మగుట యెపుడు
నెఱుఁగవే దానికొఱకుఁ జిచ్చుఱికియైనఁ
బాప మొనరించి యైనను నోపి నిన్ను
మసఁగి మర్దింపకున్నె విమర్దకుండు.53
ఆ. తోలుతిత్తి వడసి తోరంపుఁగాఁప వై
నీవు చిఱుమ నేల నేఁటిరాత్రి
కంటఁ బిడుకఁ బ్రామి గర్వంబు గిర్వంబు
నుడుప నైతినేని నొట్టువెట్టు.54
క. అని బెట్టిదములు పలికిన
విని సభ్యులు తన్నుఁ గినియ వెండియు నచ్చో
