పుట:దశకుమారచరిత్రము.pdf/128

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది

పంచమాశ్వాసము

121

     త్ఫలమగు సౌఖ్యసిద్ధిఁ దెలుపన్ వశమే యనుభూతిఁ దక్కఁగన్.28
క. అనిన విని యత్తపోధను
     డనయము రాగాంధుఁ డగుచు నంగనతో ని
     ట్లనియెం గామంబున వ
     ర్తనమును సిద్ధియునుఁ జూపు తరుణీ! నాకున్.29
వ. అనవుడు నవ్వనిత యతనిధృతి గోలుపోవుట యెఱింగి
     తేఁకువ సెడి యిట్లనియె.30
క. రమణీయములగు నుపకర
     ణములన కామము ప్రవర్ధనం బగు నని యే
     నమితకృపాకర! చెప్పనె
     సముచితముగ రండు నాదు సదనంబునకున్.31
క. అచట మనోహరవస్తు
     ప్రచయంబునఁ గామతంత్రపాండిత్యము మీ
     కుచితంబుగఁ దెలిపెఁద ద
     ద్రచనకు సిద్ధికి మనంబు ప్రమదం బొందన్.32
వ. మీ రందు వేంచేయుటకు నామీఁదికారుణ్యంబు కారణం
     బుగా నెపంబు వెట్టి జనుల వంచించి వాంఛితంబు సఫలంబు
     సేసికొని మగుడ వత్తు మనవుడు ననంగవికారపారవశ్యం
     బున నొడంబడి చుంబకశిలాప్రతిమం దగులునయోరూపం
     బునుంబోలె ముని తనపజ్జ నరుగుదేరం దరుణి రాజ
     మందిరంబునకుం జని యంగనాపరివృతుం డగుచు నున్న
     యంగాధీశ్వరునకుం బ్రణమిల్లిన నమ్మహీవల్లభుండు విస్మితుం
     డగుచు నయ్యిరువురం గనుంగొని యిమ్మహాముని యిట