114
దశకుమారచరిత్రము
క. సవినయమున వా రడుగఁగ
నవనీనాయకుఁడు చెప్పె నాశ్చర్యకరం
బవు తనచరితము పుష్పో
ద్భవు వృత్తాంతంబు సోమదత్తుని కథయున్.126
వ. చెప్పి సుహృద్వర్తనంబులు వినం దలంచి యపహారవర్మ
మొగంబుఁ జూచి నీవృత్తాంతంబు సవిస్తరంబుగా నెఱిం
గింపు మనిన.127
ఉ. పోషితసత్కవీంద్రునకుఁ బుణ్యచరిత్రునకు న్నిజప్రభా
దూషితవాసరేశునకు ధూతకళంకునకున్ గుణావళీ
భూషితకీర్తికాంతునకుఁ బుష్పశరప్రతిమానమూర్తికిం
దోషితబంధువర్గునకు దుర్గమశాత్రవపార్శ్వభేదికిన్.128
క. నీతినిపుణమతిజితపురు
హూతామాత్యునకుఁ బుణ్యయుతకృత్యునకున్
బూతచరిత్రసముజ్జ్వల
గౌతమగోత్రునకు నుభయకవిమిత్రునకున్.129
మాలిని. జనవినుతవివేకక్షాంతిసంపత్తిసౌమ్యా
త్మునకు నిఖిలలోకామోదసంపాదివిద్యా
ధనున కసమదానత్యాగలీలాసముద్య
ద్వినయనిధికిఁ గీర్తిస్థేమనిర్వర్తి కుర్విన్.130
గద్యము. ఇది సకలసుకవిప్రసాదవిభవ విలసదభినవదండి
నామధేయవిఖ్యాత కేతనార్యప్రణీతం బైన దశకుమార
చరిత్రం బను మహాకావ్యంబునందుఁ జతుర్థాశ్వాసము.
