ఈ పుట ఆమోదించబడ్డది
రేకు: 0245-01 గుజ్జరి సం: 03-254 అధ్యాత్మ
పల్లవి:
వెనుబల మైననుఁ గావఁగ వేరీ విష్ణు డొఁకడేకాక
అనుమానములన్నియు నుడిగితిని అలసితి నిఁక నేను
చ. 1:
పట్టిన చలము మానదు ప్రకృతి స్వతంత్రమున
పెట్టేడి మాయలనే కమ్మర పెట్టదు వివేకము
వుట్టితి నిన్నాళ్లాయను పొదలితి బుద్ధెరిఁగి
దిట్టనై అదికాదని తోసేటి దీమనమూ లేదు
చ. 2:
తగిలెడి అనుబంధము మానదు తలఁపను నొకవంక
తెగనియ్యదు కర్మము లేమిటిని తెగించుఁ బుణ్యముల
నగుచునే ముదిమికి లోనైతి నానాఁటికి నేను
మగటిమి నే దాని నణఁచను మరిగెడిదేకాని
చ. 3:
చేసిన అలవాటు మానఁడు జీవుఁడు తనగుణము
వేసరదు అనుభవించుటకు వేసరు ముక్తికిని
దాసునిఁగా శ్రీవేంకటేశుఁడు దయఁజూచెను నను నీవేళ
మోసములన్నియును దేరెను మునుపు వెనక యేదో
