ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది
రేకు: 0317-1 శంకరాభరణం సంపుటం: 11-097
పల్లవి: అతివ నిన్నే మనిన నది యెగ్గా
చతురు లైనవారికి చవులే కాదా
చ. 1: కూరిమి గొసరఁగాను కోపముగాఁ జేసుకొంటే
యిరీతిఁ జెలుల కెల్లా నేది గతి
మేర మీరే నవ్వులకే మిక్కిలి బీరా లాడీతే
తారుకాణమోహలకు తగులాయ మేది
చ. 2: చనవు మెరయ రాఁగా సారెకువేసారుకొంటే
వినయపుసతు లెల్ల వేగించు టెట్టు
కనుఁగొనలఁ జూడఁగ కాఁతాళాలు నెరపితే
ననుపుల లోపలికి నయగారా లేవి
చ. 3: కుచ్చి కాఁగిలించుకోఁగా కుచములు నాటె నంటే
ముచ్చటాడేయింతులకు మొదలేది
యిచ్చికుఁడ శ్రీవెంకటేశ నన్నుఁ గూడితివి
విచ్చనవిళ్లలోన విన్నవించ నేది
