పుట:తాళ్ళపాక పదసాహిత్యం - నాలుగవ భాగం.pdf/198

రేకు: 0334-02 లలిత సం: 04-197 అధ్యాత్మ

పల్లవి :⁠

ఎప్పుడూను నడచేవె యేకాలమైనాను కప్పి నిష్ఠూరమేల కట్టేరయ్యా

⁠

చ. 1:⁠

శ్రీపతి యాణాజ్ఞచేతఁ జిక్కనది జగము యేపున మా యాణాజ్ఞ లేఁటీవయ్య కోపగించుకొనుటింతే కొంకక లోకాలు నేము మాపుదాఁకా మానుమంటే మానఁబొయ్యీనా

⁠

చ. 2:⁠

నరహరి రక్షణమే నడచీని లోకము యిరవై నేము రక్షించే దేఁటిదయ్య పొరలే గర్వ మింతె బూతులసంసారము మరలి నేమూరకుంటే మానఁబోయ్యీనా

⁠

చ. 3:⁠

సృష్టికిఁ గుర్తైనవాఁడు శ్రీవేంకటేశుఁ డింతే యిష్టానిష్టము మాకు నేఁటిదయ్య నష్టి లేదు నడచేది నడవక మానరాదు. తష్టి గట్టుకొంటిఁగాక తా మానఁబోయ్యీనా

⁠