| ఉ. | వెన్నయుఁ జేతఁ బట్టుకొని వేమఱు నేయని కూయనేటికో? | 100 |
భావం:
దయాసముద్రుడవై తరిగొండలో విరాజిల్లుతూవున్న శ్రీ లక్ష్మీనృసింహస్వామీ! చిత్తగింపుము! వెన్నను చేతిలో పెట్టుకొని గూడా "నెయ్యి కావాలె; నెయ్యి కావాలె!"- అని అరవడం దేనికి? (అనగా, అలాగ అరవనక్కరలేదని భావం).
అలాగే, జీవుడు దేహంలో నిరంతరం (ఉచ్ఛ్వాసనిశ్శ్వాసాలరూపేణ) జపం చేస్తూనే వున్నాడు కదా? అలాంటప్పుడు అదే పనిగా చేతివ్రేళ్లు కదలిస్తూ తీవ్రమైన మంత్రాలను పునశ్చరణ చెయ్యడం ఎందుకు? (అవసరం లేదని అభిప్రాయం).
అనగా, ఉచ్ఛాసద్వారా "సః" (సో)- అనే అక్షరాన్నీ, నిశ్శ్వాసద్వారా “హం”- అనే అక్షరాన్నీ ఉచ్చరిస్తూ నిరంతరం (మౌనంగా) జపంచేస్తే చాలునని సారాంశం. దీనికే “హంస" (సో౽హం) మంత్రమని, “అజప”- అని పేర్లు కలవు. ఈ "అజప"ను సాధిస్తే, అంతకు మించింది లేదని యోగవిద్యకు సంబంధించిన గ్రంథాలు వివరిస్తున్నాయి.
(జీవుడు కావించే ఉచ్ఛాసనిశ్శ్వాసక్రమాన్ని పైరీతిని జపకార్యంగా సమన్వయించుకోగలిగితే చాలునని ఈ కవితాతపస్విని సందేశం!)
