Jump to content

పుట:చిత్రభారతము (చరికొండ ధర్మన).pdf/265

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది


చ.

కడువడి సారణుండు తెలిగన్నులఁ గెంపు దలిర్ప నగ్రజుం
గడచి శరద్వయంబున వికర్ణునిసారథిఁ జంపి యుబ్బునన్
సిడ మిడు మూఁడుబాణములఁ జెక్కలు వాపుచు వానిబాహులం
బెడిదపుటమ్ము లాఱు పఱపెన్ గగనంబు గలంగ నార్చుచున్.

78


ఉ.

వాఁడును రోషమెత్తి హరివాహిని బెగ్గిల సాంబుతమ్ముని
న్మూఁడు నిశాతబాణముల నొంచి హయంబులఁ గేతనంబుఁ గ్రొ
వ్వాఁడి శరంబు లేసి నెఱవాదితనంబునఁ ద్రుంప నాతనిన్
బోఁడిమి మాన్చి యార్చెఁ గురుపుంగవసైన్యము దైన్య మొందఁగన్.

79


తే.

అది గనుంగొని కృష్ణుసైన్యంబు లెల్ల
నార్చి భేరులు మొదయింప నర్జునుండు
తనబలంబులఁ బురికొల్పి తానుఁ గడఁగి
తోరమగుకిన్కతోడఁ బ్రద్యుమ్నుఁ దాఁకి.

80


తే.

అతనిపై జాలుకొన ముంచె నంపవెల్లి
మీనకేతుండు నతనిపై మించి నూఱు
సాయకంబులు వఱపె మాద్రేయు లలిగి
చారుదేష్ణునిఁ దాఁకి రుత్సాహ మొదవ.

81


క.

ఆ రుక్మిణికొమరుండును
వారలరథ్యములమీఁద వడి నూఱమ్ముల్
తోరముగ నేయ వారును
ఘోరాస్త్రము లేసి హరులఁ గూల్చిరి నేలన్.

82


వ.

అంత.

83