పుట:ఘటికాచలమాహాత్మ్యము (తెనాలి రామకృష్ణుడు).pdf/193

తృతీయాశ్వాసము

113

⁠

వెలయుదురుగాత యని తను వేడికొనిన మునులపై నుడివోవని కనికరమున నట్లెయొనరింతు నే నని యానతిచ్చె ఛిన్నసుజనార్తి శ్రీనరసింహమూర్తి.

⁠ 26

క.⁠

[1]హరుఁడు విరించియు నపుడ గ్గిరిమాహాత్మ్యము నృసింహుకృప మునిభాగ్య స్ఫురణము మెచ్చుచు తమ మం దిరములకుం జనిరి మదిని నివ్వెఱ యొదవన్.

⁠ 27

గీ.⁠

అంత [2]వైఖానసులు వసుధామరాగ్ర్యు లజుని పంపున సంతసం బావహిల్ల వచ్చి హరినామసరసుల వారిఁ గ్రుంకి ధౌతపటములు కటితటి: దాల్చి నిల్చి.

⁠ 28

క.⁠

మల్లియలు కమలసుమనో వల్లరులును గన్నెరులును వాసంతికముల్ హల్లక పాటలములు ను త్ఫుల్లవకుళ చంపకములు పొరిపొరి గొనుచున్.

⁠ 29

సీ.⁠

దేవతాగృహము సద్భావంబుతోఁ జొచ్చి స్వస్తికా[3]సనముల వరుసనిలిచి [4]ధౌతులై దేహశోధన మాచరించి ప్రా ణాయామపరతమై యంతరంగ మేకాగ్రముఁగఁ జేసి యెలమితో సంకల్ప కల్పిత వస్తునికాయమునను మానసపూజ నేమంబున గావించి యావాహ నాస నార్ఘ్యాది విధులు గంధ సుమ ధూప దీపాదికముల [5]మధురనైవేద్యవీటీసమర్పణముల

⁠

1. హరియు. పూ. ము. తా.
2. వైమానసులు. పూ.ము. తా.
3. సరములు తా.
4. ధాతు. తా.
5. మఱియుమధుర. పూ. ము.