అనుచు మధుమావతిదేవి భవనంబు వెలువడి, కట్టాయితంబైన
ఘటశాసిపుంగవుండు, నింగి చెఱంగుమొన వ్రాలిన పతంగ
బింబంబుం గనుగొని టిట్టిభ! యదె చూడు. వరుణరాజవారాంగనా
విలాసదర్పణానుకారియై యహర్పతి గ్రుంకం బోయె, నింక
మనకు నేవంకం దడయఁ బనిలేదు. కుహళీచషకంబుల నారి
కేళంపుమధువుం గ్రోలి మత్తిల్లి వీ రిదె మందిరోద్యానవీథులం
బల్లవాధరలు పుష్పగంధికానృత్యంబులు పరిఢవించెదరు. వారు
కొందఱు మందిరప్రాంగణంబున వారాంగనాజనంబులు
విచిత్రశ్లోకంబు లనేకరాగంబులం గూర్చి, లాస్యాగం బుత్తమం
బుగాఁ జూపెదరు. మఱియు నంతరాంతరంబులం బ్రచ్ఛేదన
సైంధవద్విమూఢకస్థితపార్యాభిమార్గాభినయభేదంబులు రస
భావభావనామోదమధురంబుగా శాతోదరు లభినయించెదరు ఇ
వ్విధంబున వినోదంబు లిన్నియుం జూడం దలంచితిమేని, కామ
మంజరీగృహప్రవేశంబునకుం గార్తాంతికుండు పెట్టిన ముహూ
ర్తంబు సరిగడచు. ఇపుడు పుష్యనక్షత్రంబున నాల్గవపాదంబు
నడచుచున్నయది. కాలావర్తవిషనాడికాస్పర్శనంబు లేక
యమృతద్వంద్వంబు గూడి, యిందుబింబాననాధరోష్ఠపల్లవా
