చతుర్థాశ్వాసము
61
క. అన్నన్న లేవె పక్షులు, కన్నులు తెఱవనివి తిన్నఁ గలదే చవి నా
మన్నిఁ గొననేల విడువఁ గ, దన్న యకట చంపఁగూడు నయ్య శిశువులన్.66
చ. అనవుడు బోయ యి ట్లను శుకాంగనతో నడలంగ నేల నీ
తనయులఁ జంప నేను బిసితంబులు బ్రాఁతెయె నాకు వీనిఁ గై
కొని వెలవెట్టువారికడకుం జని యమ్ముదు విల్చి వారునున్
బెనుతురు గాని వీని కొకసిడ యొనర్పరు నమ్ము నెమ్మదిన్.67
క. అనవుడు దానికిఁ గీరాం, గన సంపఁగ నొల్లవేనిఁ గనకముపైఁ గాం
క్షన పట్టితేని విడు నా, తనయుల నీ కేను జూపెదను హేమంబున్.68
మ. ప్రకటశ్రీయుతుఁ డొక్కఁ డీయడవిలోఁ బాటచ్చరశ్శ్రేణిబా
ధకు నుల్లంబున నోడి మొన్న తనయర్థం బొక్కచో డాఁచెఁ ద
ప్పక యేఁజూచితి నున్న దాపసిఁడిఁ జూపంజాలుదు న్నన్నుఁ బు
త్రకులం గాచెద నెల్లనాఁడు నని పంతం బాపి రక్షింపుమా.69
మ. అనినం బెన్నిధి యప్పుడే కనిన య ట్లానందముం బొంది యే
నిను నమ్మింపుదు నంచు శాబకముల న్నీడంబులోఁ బెట్టి చ
య్యన భూమిజము డిగ్గి బోయ నియతుం డై యొక్కచో నిల్చి యు
ర్లును బోనున్ వెస ముట్టి నమ్మఁదగుపల్కుల్ పల్కె నిర్వంచనన్.70
వ. అప్పుడు కీరవనిత వానితో నిట్లనియె.71
క. నమ్మిక లవి యేమిటికిం, గ్రమ్మఱ వచ్చెదవె నీవు ఖగమృగబహుదుః
ఖమ్ములకును నాచూపెడు, సొమ్ములపైఁ జేయి వెట్టి సుఖి వైనతుదిన్.72
వ. అని పలికి యిదె రమ్మని తోడ్కొని చని.73
గీ. పూనుఁగాడియంత భుజగంబు లోనున్న, వెలఁగమ్రాని వెడఁదతొలట సూపి
దీనఁ జేయి పెట్టి లోన నున్నది సవి, శేషహేమ మనుచుఁ జిలుక చెప్పె.74
ఉ. చెప్పిన వెఱ్ఱిబోయ వలచే యటు సొన్పుడు నందుఁ గన్నులన్
నిప్పులు రాలుచున్న మహనీయగరోజ్జ్వలభీషణోరగం
బుప్పలవాయిఁ దిన్న విష ముగ్రత నెక్కుడు దృష్టి చీఁకటుల్
గప్పఁగ నోరఁ బెన్నరువు గ్రమ్మ మృతుం డయి కూలె మేదినిన్.75
గీ. ఆస పాపజాతి యఖిలంబుపైఁ బాఱుఁ, బసిఁడిమీఁద నేల పాఱకుండు
పసిఁడిమీఁద నాసపాఱినమనుజుండు, తనకు వచ్చుకీడు తలఁపఁగలఁడె.76
క. తనచే నసాధ్యుఁ డగుశ, త్రుని నన్యునిచేతనైనఁ ద్రుంగునటులుగా
