62
కేయూరబాహుచరిత్రము
నొనరింపవలయుఁ దా నెఱుఁ, గనివాఁడునుబోలె నీతికౌశల మెసఁగన్.77
వ. అని చెప్పి చారాయణుండు మఱియు ని ట్లనియె.78
క. పగవాఁడ నైన నాయెడ, మొగమోడి మదీయవాక్యములు నమ్మి నిజం
బుగ నరయదయ్యెఁ గార్యము, మిగులఁగ దుర్బుద్ధి గాదె మేఖల యధిపా.79
క. మొగమోడవలయు నైనను, మొగమోటకుఁ గొలఁది కలదు మొగమోట ఘనం
బుగ నొప్ప దాలి కెక్కుడు, మొగమోడిన యక్షుఁ డొకఁడు మును హతుఁ డయ్యెన్.80
వ. అక్కథ యె ట్లనిన.81
క. యక్షపురంబునఁ గలఁ డొక, యక్షుఁడు ప్రియభాషణుఁ డన నతనివనిత ప
ద్మాక్షి నిపుణిక యనంగల, చక్షుద్రస్నేహుఁ డాతఁ డయ్యితివయెడన్.82
క. ఆరమణి గర్భభరశృం, గారంబున నొప్పెఁ బౌరగణ మట్టియెడన్
క్షీరాబ్ధినాథునుత్సవ, మారూఢం బగుటఁ జూడ నని యేగుటయున్.83
వ. ప్రియభాషణుండు నిపుణికతోడ.84
ఉ. కొండికదాన వెన్నఁడును క్రొత్తవినోదముఁ జూడ వింటఁ గా
పుండెద నేను నీవు సను ముత్సన మిమ్ములఁ జూడ నన్న నీ
వుండఁగ నొంటి నేఁ జనుట యుక్తమె కాదని పల్కితేని నీ
నిండిన చూలు మోచుకొని నేర్తునె యచ్చటి కేను బోవఁగన్.85
క. అనుటయు నీ వటఁ జను మిటఁ, జనుదెంచినయంతదాఁకఁ జామా నీతా
ల్చినగర్భముఁ దాల్చెద నని, తనకుక్షిం జూలు మోచి తరుణీం బంచెన్.86
చ. పనిచినఁ బోయి చూడ్కులకుఁ బండు వనందగు నుత్సవంబు నిం
పెనయఁగఁ జూచి వారుఁ దమయిక్కలకుం జనఁగా రసాంతరం
బున మనమూఁది యింటి దెసవోవుట మాని విభుండు మున్నుఁ జే
సిన యుపకారమున్ మఱచి చేడియ చింత యొనర్చె నాత్మలోన్.87
ఉ. ఇంటికి నేను బోఁ దడవె యెప్పటిగర్భము నిచ్చువాఁడు నా
కంటికి నిద్రలేక యది గైకొని మోవఁగ నేల వానిచేఁ
గొంటినొ తింటినో యతనికుత్సితబీజము వానిమీఁదనే
త్రుంటితి నింత నా కొరులదూఱు బొగడ్తయుఁ జూడ నేటికిన్.88
ఉ. చూలువహించి వెక్కుచును స్రుక్కుచునుండి ప్రసూతివేదనం
జాలఁగలంగి యాపదను జడ్డపడంగను నాకు నేల నా
పాలిటిదయ్యమద్దొసఁగువాపినఁ గ్రమ్మఱ నేలపోదునం
