ద్వితీయాశ్వాసము
| | శ్రీకంఠమూర్తిఁ బుణ్య । శ్లోకు మహాభాగు నిఖిలలోకారాధ్యున్ | 136 |
| మ॥ | అతినీలాభ్రవిలంబియై పొలుచునీహారాద్రియుం బోలె స | 137 |
| వ॥ | కని సర్వాంగాలింగితమహీతలపునఃపునఃప్రణామసంస్తోత్రాదిసత్కారంబులు | 138 |
| గీ॥ | తల్లిదండ్రులఁ బూజించి తగ వెఱింగి । మన్నపొడ వైననే యత్తమామ లనియె! | 139 |
| వ॥ | అనిన వెండియు నవమానానలోద్దీపితమనస్తాపంబు సహింపనోపక తదపకారం | 140 |
| తరు॥ | భువనంబు లన్నియుఁ బుట్టించి కశ్యపుఁడు వానిఁ గైకొని బ్రోచుచంద్రుండు | 141 |
| వ॥ | అని విచారించి కృతనిశ్చయుండై మహాధ్వరప్రారంభాభిముఖుండై చతుర్దశ | 142 |
