పుట:కుమారసంభవము.pdf/26

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది

16

కుమారసంభవము


ఉ॥

అర్మిలితో నగస్త్యముని యాదిగ దివ్యమునీంద్రులున్ మహా
ధర్మసమేతులై పితృపితామహవర్గము బ్రేతయూథముం
గర్మములుం జరారుజులుఁ గాలములుం దనుఁ గొల్చి
ధర్ముఁడు వచ్చి లోకగురు దక్షుఁ గళాగదక్షుఁ గానఁగాన్.

124


వ॥

ఇ ట్లెదుర వచ్చి భార్యాసమేతంబుగా వినయవినమితోత్తమాంగుండై కశ్యపు
కంటె విశేషార్చనలం బరితోషితుం జేసిన ధర్మరాజు వీడ్కోని చంద్రమండ
లంబున కరిగిన.

125


చ॥

కువలయబాంధవుండు హిమగోనికరావృతుఁ జేసి మాము కు
త్సవ మొనరంగ ముందటఁ బథశ్రమ కూర్చుచు వచ్చెఁ దారకా
నివహనిజోపధీకుముదినీపరివేష్టితుఁడై సుధాసము
ద్భవుఁ డమలాంగుఁ డెంతయు ముదంబున దక్షునిఁ గాన నెమ్మితోన్.

126


వ॥

ఇ ట్లెదురువచ్చి కశ్యపధర్మజులకంటె విశేషార్చనలు గావించిన సుధాకరు
వీడ్కొని సతీపరమేశ్వరావలోకనార్థియై యనేకదివ్యఋషిపరివేష్టితుండై చను
దెంచి.

127


క॥

ధరణిధరుఁ బార్థివశే । ఖరసంయుతు రాజవంశకమలార్కురథ
ద్విరదభటవాజిపరీవృతు । నరపతిగతిఁ బొలుచురజతనగపతి గనియెన్.

128


వ॥

కని తదీయమాహాత్మ్యంబున కాశ్చర్యహృదయుం డగుచుం దద్గిరిపాలకానుజ్ఞా
తుండై పరమేశ్వరాస్థానంబున కరిగి.

129


ఉ॥

మారమదప్రహారు గుణమండనమండితు నుందరాంగు దు
ర్వారభవాబ్ధిపారగు సువర్ణసవర్ణశరీరు సజ్జనా
ధారుఁ గవీంద్రగాయకబుధస్తుతుఁ గాశవికాసహాసది
క్పూరితచారుకీర్తి మునిపుంగవు జంగమమల్లికార్జునున్.

130


క॥

భవమరణాంభఃపూరిత । భవసాగరతరణసేతుపధ్ధతిఁ జేతో
భవనిశితకుసుమబాణో । ద్భవరాగవిముక్తుఁ గమలభవకులతిలకున్.

131