| |
పాలికలఁ గేళి సలుపుచు
బాలికయు న్విభుఁడు గని రపారసుఖంబుల్.
| 109
|
| గీ. |
సత్యము దృఢవ్రతంబుగా సంగ్రహించి
రాజసూయాదివివిధాధ్వరము లొనర్చి
వరగుణోజ్జ్వలసంతానవంతుఁడై క
రమును సుఖ ముండె నాధరారమణమాళి.
| 110
|
| శా. |
మాయాభిల్లవపుష్క, మౌనిజనతామధ్యేహృదంభోరుహ
ధ్యేయాత్మీయపదారవింద హిమరుగ్ధిక్కారి కీర్తిప్రభా
వైయాఘ్రాజినచేల నర్తనకళావైయాత్య భక్తావళీ
శ్రేయోదాయిశుభేక్షణా శ్రుతివధూసీమంతముక్తాఫలా!
| 111
|
| క. |
ప్రభ్రష్టకదభ్రాపగ
దభ్రేతర కీర్తిశోభిత జగత్రయర
క్షా భ్రాజిష్ణు భుజార్గళ
శుభ్రాంశు కనత్కళాభిశోభి కపర్దీ!
| 112
|
చతుర్విధ కందగర్భిత ప్రమితాక్షర వృత్తము
| |
హరమౌని పుంగవమనోబ్జరవీ
పరమేష్ఠివంద్య పదపంకరుహా
కరిదానవాంతక జగద్భరణా!
నరకాంబువాహపవనా వరదా!
| 113
|
