| తే. | ఎత్తఁజూచిన శ్రీరంగ మెగసిరాక, యచలమునుబోలె నిశ్చలం బైన నతఁడు | 75 |
| క. | లేలెమ్ము వత్స! యీగతి, నేల పరితపింప మాకు నిచ్చట విడువం | 76 |
| మ. | పరితఃప్రాంతపరీతసహ్యతనయాబాలానిలాసేవ్యముల్ | 77 |
| సీ. | సరిలేదు చంద్రపుష్కరిణీసమీపంబు, నకు నెందు నని మెచ్చినాఁడఁ గాన | |
| ఆ. | నిచటు విడిచి నాకు నెచటికి నేగరా, దిదియె కాదు వేఱ హేతు వొకటి | 78 |
| వ. | మున్ను విశ్వానసునామధేయుం డైనగంధర్వవరుం డనంతపద్మనాభదేవుం బ్రబోధితుం | 79 |
| గీ. | తిరిగి యతఁడు నాటితెరువు గానఁగ వచ్చి, తొంటియట్ల మ్రొక్కె నొంటిమ్రొక్కు | 80 |
| క. | వినుఁ డెల్లందులు మీలో, ఘన మగునదె నాదుమ్రొక్కు గైకొనునది పొం | 81 |
| గీ. | పోరిపోరి పరిశ్రాంతిఁ బొంది గర్వ, మెడలి క్రమమున శాంతు లై రెల్లనదులు | 82 |
| క. | ఇరువురును జతుర్ముఖుసభ, కరుగ నతఁడు గంగ యధిక మనుటయు దుఃఖా | 83 |
| క. | గంగానది భగవత్పద, సంగతి గల దగుట నొసఁగఁ జన దధికతఁ ద | 84 |
| చ. | నలువఁ దొఱంగి ఘోరముగ నన్నుగుఱించి తపం బొనర్పఁగా | |
