57
ద్వితీయాశ్వాసము
వ. అని తలపోయుచు శిష్యుండునుందానును బురప్రవేశమార్గంబున నడుచుచుండె నప్పుడు. 5
సీ. దవుదవ్వులనె నేఁడు ధరణికి దిగి వచ్చు.
చున్న వాఁడిది యేమియొక్కో యనియుఁ
గయ్యంబు లిడ నెందు గతి గల్గునో యని
వెదకుచు నేతెంచువిధమొ యనియుఁ
బవనేరితము లైనపాదపాంసువుల నిం
దఱఁ గృతార్థులఁ జేయుకొఱకొ యనియు
నీమార్గమహిపుణ్య మెట్టిదియో ఫలం
బునకు రాకది రిత్త చనునె యనియుఁ
గీ. దను నెఱుఁగువార లతిదూరమునన లేచి
రెండు చేతులు మొగిచి వర్తిల్లుచుండ
నికటమునఁ గన్నవారలు నేలఁ జాఁగి
యాదరమునఁ బ్రణామంబు లాచరింప. 6
చ. అలఘువినీతిసంభ్రమసమాకులత న్వెసఁ బల్లకీలు సం
దలములు వారువంబులును దంతులునాదిగఁ గల్గువాహనం
బులుడిగివచ్చి మ్రొక్కుదొరమూఁకల పెల్లునఁద్రోవచాలసం
కులముగ నందు గొంద ఱొకకొంత బరాబరిచేసికొల్చిరాన్ 7
మత్త. కొందఱం గడకంటిదృష్టులఁ గొందఱ న్నెఱచూడ్కులం
గొందఱం జిఱునవ్వుడాలునఁ గొందఱం దగుదీవెనం
