109
ద్వితీయాశ్వాసము
వ. అనిన విని యారంభ జంభ వైరింజూచి యమ్మునింద్రుండనఁగ నెవ్వాఁడని దేవరచిత్తంబున నున్నదియో
యతండు నారదశిష్యుం డైనమణికంధరుం డని మాకు వినంబడియె నతని నిటమున్ను
పరికించుచుండుదు మస్మదాదులవిలాసంబు లెవ్వియు నెన్నడును సరకుగొని చూచినవాఁడు
గాఁడు నేఁడు విశేషించి తపశ్చర్యాతాత్పర్యంబునఁబ్రవర్తిల్లుచున్న వాఁడు గావున నవశ్యంబు
దేవకార్యంబు నిర్వహింతు ననలేననుటయు నతం డవ్వాలుఁగంటిం జూచి నీకుఁ
దొంటికంటె వయో రూపలావణ్యవిలాసంబు లెక్కుడుగ వరం బొసంగితి సందియంబు వలదు పొమ్ము
కార్యసిద్ధి యయ్యెడు నీచాతుర్యమహిమంబు నెఱపుము. 183
క. అనుపలుకుల నలరించుచు
ననుప మహాత్సాహ మాత్మ ననుపమలీలం
దనర మణీభూషణములు
దనరమణీయంగకాంతిఁ దద్దయు మెఱయన్ .184
క. నెచ్చెలులుఁ దాను ధరణికి
నచ్చెలువ కృత ప్రయాణ యయ్యె నపుడ యా
యచ్చరపదువుబెడంగు వి
యచ్చరపదవికి మెఱుంగులై కనుపట్టెన్ .185
వ. అని చెప్పి దీనం జేసి యోకొమ్మ యిమ్మహాత్మునివాక్య
