<poem>శుద్దాంద్రనిరోష్ఠ్యనిర్యచననైషభము
క. ఈసాతునాకుఁదోడుగ
నేసేగియు లేకయిందు నెలనాగకొ నే గాసిలకరిగెడాఁ చ్రాచుల కోసరిలుచునేఁడ్డు చైద్యునూరికిసరగన్.
సీ. నాతోడనచ్చట కే తెంచెదేనియు నేనిన్ను ద్రోడ్కొని యేగుడు నన నింతియీకొనంత నెంతయునెనరునఁ దోడీసెట్టులతోడ జేడేఁగొనుచు నేగుచు నాయయ్య లెండనుగడుడస్సి యెక చోటఁగూర్చుండి యున్నతఱిని జీఁకటీకదిసినఁ జెంగటికొల నల్లఁ జేరి యోర నిడ్డురఁ గూరియుంద నచటీకొక్కటనడగొండలట్ల్ల్ల్లతనరు కొన్ని యేనుఁగుల్ దగఁఁదీకొనఁదలంచి యరుగుచెదెనుపడిరేయియళుకు లెక సాతునిదురించుకడఁ జెట్ల చదిసికూల.
గీ. కటికిచీఁకటిలోఁ దెన్నుగానలేక చచ్చిరరుగంగ నేరకచదిసికొద ఱొడలెఱుంగక నిదురించుచున్న కతన గొందఱడఁగి రెఱుంగక కొలనుదరిని
ఉ.కొందఱు కాలి త్రొక్కుడుల గొందఱు కోఱలోడళ్ళుగాడుటం గొందఱు చేతి యేటులను గూలిన డొయ్యలి చూచి యక్కటా యిందఱుకాన నేడుమఱలిట్లు తొఱంగిరి కీడులంగడుం గుందుచు నుండు నేజదిసి కూలక యుండితి నిద్దొ సేయుచున్.