పుట:కందుకూరి వీరేశలింగం కృత గ్రంథములు.pdf/460

శూద్దాంధ్రనిరోష్ట్యనిర్వచననైషిధము

<poem>గీ. చేరఁజనియందు నిద్దురఁజెందఁదలచి కటికినేలను నొడలల్లఁగదియఁజేర్చి కన్నుదోయికినిద్దురసున్న యైన లేచినలు కెలంకులు నట్టెచూచియంత.

క.కాలిదరినిదురఁజెందిన యాలింగనికన్నుగొనలనతనీరొలుకన్ జాలఁదలంకుచుఁదనలో జాలిగొనియతండు సారెసారెకుననియొ

ఉ. ఓడితినేలయంతయును నోడీతిలచ్చిని గీడులొందితిం జేడెలు కాళులొత్తఁగనుజెన్నుగుజెందలి రాకు సెజ్జనీ చేడియయుండఁదొల్లికని చిక్కని నల్లనిఱాలనుండఁగాఁ జూడఁగ జాలనొండేడకు స్రుక్కకయేగెద నింకఁ జెచ్చిరన్.

గీ. నన్నుఁగై కొనికాదె యిన్నతియిట్టి యెడరులకు నెల్లలోననియయ్యనింక నిచట దీనిదిగ వాడి యెందేనినేనుఁజనినఁ దవదుచూట్టాలకడఁజేరి తనరుచుండ.

గీ. అనుచుఁజెలి చీర నడచక్కి కల్లజించి కట్టుకొనిలేచిచయ్యనఁ గదలికొంత దారినడయాడీ చెలిడింతచిరల లేక తిరిగియరుదెంచి యెద్దియుఁ దెలియలెక.

ఉ. అయ్యెలనాగడించిచన నక్కలి రేచగ లేచు లేచి యా తొయ్యలినొంటిఁజేసి చనఁదోచక క్రన్ననఁగూరుచుండ ఁ దా నుయ్యెలతీరుగా నెడఁదయాఁగఁగ నాఁగకయెట్టికేలకుం జయ్యనఁగానడించిననెఁ జాననుఇలోనెనరేది యొక్కతెన్.