| వ. |
అని నెచ్చెలు లచ్చెలువ నూఱడించు సమయంబున.
|
|
| చ. |
పలుమరు గాఁక నింపుచును బాణతనూభవ నింత యేఁచఁగా
బలితనయుండు వేగ తనపై నిఁక నెక్కడ దాడివచ్చునో!
చలమున నంచు వెల్లనగు చందురుచందముఁ జూచి మాటికిన్
వెలయఁగ నవ్వినట్టు లరవిందములున్ వికసించె నత్తరిన్.
| 53
|
| చ. |
ఎనయఁగ నాయెడన్ దిరిగి యీదనుజుల్ భయపెట్టులోకముల్
మనుమని బ్రోవఁగా దనుజమర్దనుఁ డీడకు వచ్చి నిచ్చలున్
దనుజుల కి మ్మొసంగితని దండనసేయునొ యంచు జాఱెనా
చనియెను రాత్రి యంతటను జక్క ననూరుఁడు దోఁచెఁ దూర్పునన్.
| 54
|
| చ. |
పురమున సాయకాసురుఁడు భూరిబలంబున లెక్కసేయకే
హరివరశౌర్యుఁడై యలరు నయ్యనిరుద్ధుని నడ్డగించినన్
దురుసగు వేయిబాహువులుఁ ద్రుంచు మటంచును బంపవచ్చునా
హరికరచక్రమో యనఁగ నంబుజమిత్రుఁడు తోఁచె నంతటన్.
| 55
|
ఉష చిత్రరేఖరాకకై యెదురుచూచుట, చిత్రరేఖ పటముల వ్రాసి తెచ్చుట
| వ. |
ఇట్లు సూర్యోదయంబైన యనంతరంబ యాయుషాకన్నెయు
నొప్పుమీరు నొక్కచలువచప్పరంబందుఁ గప్పురపుగంధులుఁ
దానును గొలువైయుండి చిత్రరేఖరాక కెదురుచూచుచు
నెచ్చెలులతోడ నిట్లనియె.
|
|
| సీ. |
అల విభునామంబు నన్వయక్రమమును
నెన్నఁడు నే విన నిందువదన!
వానివయోరూపవరవైభవంబులుఁ
జూడ నెన్నడు నేను శోభనాంగి!
|
|
