| వ. |
అని యిట్లు రుద్రుండు పలికిన బాణాసురుండు సంతసంబున మగుడి
వచ్చి యంతిపురంబునఁ గొలువుండుసమయంబునఁ గుంభాండుం
డను మంత్రివరుండు బలినందనుం గనుంగొని యో స్వామి!
మీకు నింతసంతోషంబు గలుగుటకుఁ గారణం బేమి? యని
యడిగిన నమ్మంత్రివరునకు నా దైత్యవరుం, డిట్లనియె.
|
|
ఉత్పాతములఁ గని బాణుఁడు జంకకుండుట
| సీ. |
వినవోయి కుంభాండ! వివరంబుగాఁగ నే
ఫాలలోచనుఁ జేరి భక్తి మీర
జగడంబు వేడంగ సమ్మతి నతఁడును
డాలు ధరిత్రిని వ్రాలునపుడె
కయ్యంబు గల దని నెయ్యంబుతోఁ బల్కె
ననిన బాణునిమాట కతఁడు వెఱచి
శంకరుకడ కేఁగి సమరంబు వేడంగ
బలితనూభవ! నీకుఁ బాడి యగునె!
|
|
| గీ. |
యనినవేళనే యతనిడా లవనిఁ బడిన
మించు నుత్పాతములు కనుపించ మఱియు
సడ్డ సేయక వాఁడును సంతసమున
నింతులును దాను సుఖగోష్ఠి నెసఁగుచుండె.
| 23
|
| సీ. |
పార్వతివరమున బాణాసురేంద్రున
కల యుషాకన్యక యవతరించి
దాదులు పోషింపఁ దనరెడు వేడ్కచే
శశిరేఖకైవడిఁ జాలఁ బ్రబలి
|
|
