| |
ర్వారత గెల్చెద విహగరాజును నియ్యెడ డిగ్గి నావుడున్
శౌరియు నట్లకాక కదనంబును సేయుద మంద ఱొక్కటన్.
| 46
|
యుద్ధముఁ జేయ బలభద్రాదుల వేర్వేరుచోట్ల శ్రీకృష్ణుడు నియోగించుట
| వ. |
అని పల్కి సుపర్ణుని డిగ్గె నప్పుడు బలభద్రప్రద్యుమ్నులును
తోడన డిగ్గి నప్పు డప్పంకజాక్షుండు పన్నగాశనప్రద్యుమ్నబల
దేవులఁ బేర్వేరం బేర్కొని యిట్లనియె.
|
|
| సీ. |
పన్నగాశన! నీవు వెన్నాసగా నిల్చి
యటవచ్చు నహితుల నడఁచవలయు
రేవతీప్రియ! నీవు నావలపలిదిక్కు
నను నిల్చి రిపులతోఁ బెనఁగవలయుఁ
బ్రద్యుమ్న! నీవు డాపలిదెసకై నిల్చి
యరిసంఘములనెల్ల నుఱుమవలయు
బలములఁ జెదిరి విచ్చలవిడి వడి నేను
దోశ్శక్తిఁ దునిమెదఁ దునుమవలయు
|
|
| గీ. |
నసురనివహమునెల్ల నటంచుఁబలుకు
నంతలోననె తద్బలమంత నింతఁ
గదియవచ్చిన శౌరియుఁ గదిమె నంత
గురుతరంబుగ నల పోరు ఘోరమయ్యె.
| 47
|
ఘోరయుద్ధమున శంభుసై న్యము పరాజయమునొందుట
| క. |
హలధరుఁడు నుగ్రుఁడై లాం
[1]గలమున దానవగణంబు గదియుచుఁ బెనుఁగు
ప్పులుఁగాఁ బడఁజేయుచుఁ దన
బలస్ఫురణ రణమునందుఁ బ్రబలఁగఁజేసెన్.
| 48
|
- ↑ గలమున దానవగణంబు గదిశికు
