| గీ. |
బవరమునఁ జేరి దేవదానవులకై న
గెలువరానట్టి మగటిమిఁ గలుగువాఁడు
కరసహస్రంబుగల నిన్ను కలన నోర్చి
వరబలోన్నతిఁ జెలువొందువాఁడు వీఁడు.
| 94
|
| వ. |
ఏవంవిధగుణగరిష్ఠుండైన యీపురుషశ్రేష్ఠుండు మాన్య యగు
నీకన్య గంధర్వవివాహంబున వరియించెఁ గావునఁ బూజార్హుండు
గాని వధార్హుండుగాఁడని వినయంబు నయంబు ప్రియంబు
మీరఁగాఁ బల్కు కుంభాండువాక్యంబు లంగీకరించి (పాశ)సమే
తునిగా ననిరుద్ధుఁ గావలి బెట్టించి మంత్రియుం దానును బాణుఁడు
నిజనివాసంబునకుం జనియె నంత.
|
|
అనిరుద్ధుఁడు దుఃఖితయగు నుషాకన్యను సమాశ్వాసపఱచి దుర్గాస్తవమున గతబంధనుండగుట
| క. |
నారదచోదితుఁ డగుచును
వారిజనయనుండు వచ్చు వాలాయము నీ
క్రూరునిఁ ద్రుంచు నటంచు ను
దారతఁ బ్రద్యుమ్నసుతుఁడు తలంచుచు నుండెన్.
| 95
|
| ఉ. |
పన్నగపాశబద్ధుఁడగు ప్రాణవిభున్ బరికించి గాటమౌ
విన్నదనంబునన్ మొగము వేఁకువచంద్రునిరీతి నొప్పఁగాఁ
గన్నుల బాష్పపూరములు గబ్బిచనుంగవమీఁద జూఱఁగాఁ
గన్నియ నెమ్మనంబు కలఁగన్ గడుఁజింత వహించె నత్తరిన్.
| 96
|
| వ. |
ఇట్లు దుఃఖితయగు నుషఁ జూచి యనిరుద్ధుం డిట్లనియె.
|
|
