|
చక్కెర లొల్కెడు చక్కని యీతని
కెమ్మోవిఁ జూడుము కీరవాణి!
పండువెన్నెలచాయ భాసిల్లు నీతని
కుఱునవ్వుఁ జూడు చకోరనయన!
|
|
గీ. |
యరులపై బాణవర్షముల్ కురియుకతన
జ్యాకిణాంకితమించు బాహాయుగంబుఁ
బరులతల మెట్టు మృదు[1]పాదపంకజముల
భామ! వీక్షింపు కన్నులపండువుగను.
| 3
|
అనిరుద్ధుఁడు కలఁగని మేల్కని యాశ్చర్యపడుట
సీ. |
అందంబుమీరంగ నలివేణి యొక్క
యెలమిఁ దోడ్కొనివచ్చి యింపుమీరు
బంగారుమేడలో బాగుగా హవణించు
పువ్వులపాన్పుపైఁ బొసఁగ నుంచ
మెఱుఁగుదీఁగెనుబోలు మృగనేత్ర యొక్కతె
శయ్యపైఁ గూర్చుండి నెయ్యమమరఁ
జక్కెర మోవాని సరసంబు మీరఁగాఁ
బుక్కిటివిడె మిచ్చి బుజ్జగించి
|
|
గీ. |
తలిరువిలుకానికేళినిఁ దనివిదీరఁ
గలసినట్లుండఁ గలఁ గని కాంక్షతోడ
బాళి నయ్యనిరుద్ధుండు మేలుకాంచి
యెదుట నిలుచున్న చక్కనియింతిఁ జూచె.
| 4
|
- ↑ వార