పుట:ఉద్భటారాధ్యచరిత్రము.pdf/414

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది

182

ఉద్భటారాధ్యచరిత్రము


రంబులు మనంబునం బెనగొనం ససంభ్రమంబుగాఁ బఱతెంచి కృతవందనుండై భూపురంధరున కిట్లనియె.

268


క.

జనవర! మును హరువలనన్
వినియుండుదు నీప్రశస్తి వినుటకు ఫలమై
కనుఁగనకుం దోఁచితి విఁకఁ
గనుఁగొంటిని శాపమోక్షకల్యాణంబున్.

269


సీ.

వినవయ్య! భూప నావృత్తాంతమెల్ల గం
       ధర్వనాథుండఁ జిత్రరథుఁ డనంగఁ
బరగినవాఁడ ము న్బరమేశ్వరున కొక్క
       నెపమున ద్రోహినై కుపితుఁడైన
యద్దేవుకినుకఁ జయ్యనఁ బిశాచాకృతిఁ
       జేరితి నాతోడివారు నేను
జేరి తత్కృపకల్మి శ్రీయుద్భటారాధ్య
       గురు తనుధూమంబు వొరయునాఁడె


గీ.

శాపమోక్షంబు గాంచునిశ్చయము వడసి
యావటంబున నుండితి నిన్నినాళ్లు
కర్మమునఁ జేసి యివుడు వర్గంబువారు
ముక్తులయి చన నా కిట్లు మోసమయ్యె.

270


ఉ.

ఆ గురుసార్వభౌమునకుఁ బ్రాణముప్రాణమ వైన నిన్ను హృ
ద్రాగముతోడఁ గంటి వసుధావర! నెవ్వగలెల్లఁ బాసె నీ
వేగతినైన నాకయిన యీదురవస్థఁ దొలంగఁజేయు గు
ర్వాగమదర్శితంబయిన యార్తజనావనవైభవంబునం.

271


మ.

మదనధ్యంసి మనంబునం బొడమి సామర్థ్యంబుచే సాధు స
మ్మదలక్ష్మిం బొదలించి విశ్వజనతామాన్యస్థితిన్ మించి దు