పుట:ఉద్భటారాధ్యచరిత్రము.pdf/337

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది

104

ఉద్భటారాధ్యచరిత్రము


ఉ.

(చక్క)నివానిఁగా వయసుచాలినవానినిఁగా ప్రదాతఁగా
తక్కనివానిఁగా విటులధర్మ మెఱింగినవానిఁగా సిరిం
బెక్కువవానిఁగా సొబగుఁ బేరును బెంపును గల్గువానిఁగా
నొక్కనిఁ జూడుమీ యరసి యుగ్మలి కన్నెఱికంబు విడ్వఁగన్.

219


ఆ.

ఎది(గి పసితనంబు ప్రిదిలిన నా)మైన
తగవు గాదు నిల్పఁ దలిరుఁబోండ్ల
నట్లుగాన దీని కనుకూలుఁడగు నొక్క
విటశిఖావతంసు వెదకు మీవు.

220


శా.

నేపాళేంద్రుఁడు మాళవేశ్వరుఁ డవంతిస్వామియున్ మున్నుగా
భూపాలోత్తము (లెందఱేని ధన మిందుం బెం)పు దీపింపఁ దా
రీపద్మానన కిచ్చి పొందు గొనుకో నేమేమొ యంచున్నవా
రాపృథ్వీపతు లిచ్చునీవిదెస నా కాకాంక్ష లే దింతయున్.

221


క.

మనసును మర్మంబు నెఱిం
గినవానికిఁ దగినవానికిని బొందుగ నీ
వనజాననఁ జేసెదనే
నని నాయున్నతి తలంతు నవనీదేవా!

222


వ.

అనవుడు నిది యతని చెలికానిమనోరథంబునకు ఫలకాలం బని యమ్మహీదేవుం డావేశ్యమాతకు నిట్లనియె.

223


గీ.

మంచివని సేసితివి నీవు మహిపసుతుల
తోడిజడ్డకుఁ జొఱక యో తోయజాక్షి!
మనము సంసారులము గాన మనకుఁ దగిన
వారితోడను బొందు భావ్యంబు చేయ.

224