పుట:ఉద్భటారాధ్యచరిత్రము.pdf/338

ద్వితీయాశ్వాసము

105

మ.⁠

ఒకఁ డున్నాఁడు మదీయబాంధవుఁడు గుణ్యుం డెల్లచోఁ బల్లవుల్ సకలానంగకళారహస్యవిదుఁ డీజాణండ యంచున్ దనున్ బ్రకటింపన్ భవదాత్మజాతకుఁ దగున్ భామా యతం డీను బు చ్చుకొ సామర్థ్యము గల్గుఁ బేరు సమకూర్చున్ నీకు నైశ్వర్యముల్.

⁠ 225

చ.⁠

అనవుడు నింతి యిట్లనియె నట్టిదయేని ధరానిలింప! నీ వనినరసజ్ఞుతో సరసిజాననఁ గూర్చుము మాకు వచ్చు వ ర్తనములనెల్ల నిచ్చి యుచితజ్ఞత నావుడు నియ్యకోలుమైఁ జనియె నతండు నెమ్మనము సంతస మొంద వయస్యుపాలికిన్.

⁠ 226

క.⁠

చని తనపోయినయంతయు వినిపింపఁ బ్రమోదవార్ధివీచులలోనన్ మునిఁగి మదాలసుఁ డాలిం గనమున సఖు గారవించి కడు నగ్గించెన్.

⁠ 227

సీ.⁠

పొసఁగ నీగతి మదాలసుచేతఁ గూర్మి సం         భావితుం డయి పరభావవేది తదనుమతంబునఁ దపనీయరత్నవ         స్త్రము లాదిగాఁ బదార్థము లసంఖ్య ములు సానిజననికిఁ దలఁపుకోరికకంటె         నినుమడిగా నిచ్చి కనకరత్న సంబంధమునుబోలె సరసులు గొనియాడ         ఘటియించెఁ జెలికానిఁ గనకలతను

⁠

గీ.⁠

గుసుమవల్లరి నలదేఁటిఁ గూర్చుమలయ పవనుకైవడి నంత నాబ్రాహ్మణుండు మన్మథాద్వైతసుఖవార్ధిమజ్జనమునఁ దోఁగి పరితాపమంతయఁ దొలఁగఁ జేసె.

⁠ 228